15 april 2003

Elze

Elze gaat al twee weken naar haar nieuwe school en het gaat fantastisch.
Ze wordt er goed opgevangen door de leraren en haar klasgenoten.
Iedereen doet zijn best om het haar naar de zin te maken.
Ze krijgt speciale Franse les om de taal te leren, maar met geschiedenis, wiskunde, muziek, tekenen, biologie en Engels doet ze gewoon in de klas mee.
Het ziet er erg indrukwekkend uit als je haar schriften ziet.
Alles wordt van het bord overgeschreven en dus heeft Elze in haar schriften allerlei stukken Franse tekst staan, Ze snapt niet alles wat er staat - wij ook niet als het gaat om de voortplanting van 1-celligen - maar ze begint er toch iets van te begrijpen.
De communicatie op school verloopt goed. De kinderen van haar klas doen veel moeite om haar bij het geheel te betrekken. Er wordt natuurlijk met handen en voeten gepraat, maar de kinderen proberen toch ook Frans tegen Elze te praten en als ze het niet snapt gaan ze over op hele werkwoorden. "Ga je mee naar de kantine" "Ga je met ons mee" "Kom eten" Dat laatste verstaat ze dan en gaat mee met de anderen om tussen de middag in de kantine warm te eten.
Ze heeft de trucjes al geleerd hoe ze ervoor kan zorgen dat ze niets op haar bord krijgt wat ze niet lust, maar ze probeert wel allerlei gerechten. En als ze het niet lust mag ze het laten staan.
Ik begrijp van haar dat stokbrood is om mee te zooien, je trekt er stukken af en als het zo uitkomt gooi je ermee. Je moet natuurlijk zorgen dat het niet gezien wordt door de leiding. Enfin het lijkt wel een echte middelbare school.

Bramen

Toen ik vorige keer over de brandnetels vertelde wist ik nog niet beter, ik dacht dat zij de vijand waren. Dikke lagen wortels, al jaren lekker wild groeiend en maar ondergrondse uitlopers maken.
Ik had het mis!
In zekere zin zijn de brandnetels mijn vrienden: ze zijn hardnekkig en ze wortelen oppervlakkig en diep, maar waar brandnetels groeien, groeien geen bramen.
Ik weet niet of de bramen niet groeien waar brandnetels groeien of omgekeerd dat brandnetels niet groeien waar bramen groeien (ik vermoed het laatste) In ieder geval groeien ze niet op dezelfde plaats.
Bramen vallen aan en zetten een tactiek uit.
Geloof het maar, als je bramen moet knippen die ook al jaren hun gang hebben mogen gaan is het oorlog, guerillaoorlog.
De takken kunnen best tien meter lang worden en kronkelen overal tusendoor tot in de hoogste toppen van de bomen. Als je er dan aan trekt (met handschoenen aan en beschermende kleding) krijg je drie vriendjes van die tak op onbeschermde plaatsen, je nek je haren of in de mouwen van je trui, die proberen te voorkomen dat je hun vriendje afknipt. Ze draaien zich compleet in je haren. Bert is mij al een aantal keren komen redden.
Gelukkig staan ze niet overal, alleen links naast het huis, rechts naast het huis, achter het huis en halverwege de wei. Ze zijn dus nog net niet zover uitgegroeid als de brandnetels.

Maar goed nieuws: rond het huis ben ik ze de baas, dat wil zeggen boven de grond, dus ik denk dat dit een tijdelijke 1-0 voor mij is maar ik durf niet aan de wraak van de zomer te denken. Ik denk dat ze zich beraden op de volgende aanval.
Maar we hebben nu dus de achterkant van het huis gezien.
En iets nieuws zien betekent nieuw werk!
Wordt vervolgd!

Telefoon
We hebben telefoon d.w.z. we hebben een telefoonleiding waarop franse telefoons werken.
Die zijn dus net weer iets anders als in Nederland. Een andere stekker en een andere plug voor in het toestel.
Nou hadden we nog een aantal Nederlandse telefoons en we dachten dan knopen we die daar toch aan totdat we precies weten waar de nieuwe aansluitingen moeten komen en wat we er precies mee willen.
Zo gezegd zo gedaan en dat werkte.
Aanvankelijk tenminste.
Het gebeurde weleens dat de telefoon ging en als we opnamen dat er niemand aan de lijn was, dan werd er een paar minuten later weer gebeld en bleek er met de verbinding iets fout te zijn geweest.
Maar sinds vanmiddag doet de telefoon niets meer.
We hebben alle verbindingen gecontroleerd rode draadjes met rode draadjes verbonden groene draadjes met blauwe draadjes verbonden Franse telefoons hebben geen blauwe draadjes, maar niets helpt dus na twee uur frunniken hebben we besloten toch wat franse toestellen aan te schaffen.
We hadden het kunnen weten.
Gelukkig geeft internet geen problemen (die zit op een andere lijn).Vervolg dak
Inmiddels hebben we contact gehad met een aantal dakbedekkers.
Sommige kwamen niet eens kijken,Ze hadden geen tijd. (zin)
Er is er nog een geweest, die dacht het wel te kunnen doen in september.
Vorige week is dan er een geweest die heeft rondgekeken, opgemeten en overal bovenop geklommen, dat zag er best wel professioneel uit en hij had tijd om het binnenkort te doen.
Als het goed is(!!) krijgen we deze week een offerte. Het ziet er veelbelovend uit dus we houden de moed erin.

Veel werk
We hebben erg veel opmerkingen gekregen over de hoeveelheid werk die in het verschiet ligt. Dat is helemaal waar.
Maar het is toch niet zo dat we alleen maar werken.
Dat was wel ons eerste idee: eerst dit af, dan dat af, We waren al moe voor we eraan begonnen, en vroegen ons af: is dat wat we willen.
Nee dus!
Waarom willen we dit af hebben?
Om later onze eigen projecten te kunnen gaan doen, leuke dingen maken, glas in lood doen, decoreren, stylen, leuke dingen bedenken om te maken. Dus met andere woorden, als het huis af is kunnen we gaan leven en alles doen waar het huis op DIT moment om vraagt.
Waarom doen we dat dan niet nou, inplaats van als het af is.
Het huis is het project, waar we alles in kwijt kunnen wat we graag willen.
De logica ligt op straat.
Dit denkbeeld heeft ons heel veel rust gegeven.
Niet dat de hoeveelheid werk minder wordt, maar wel dat het tempo anders komt liggen.
Het wordt gewoon een <10 jaren plan.
We bedenken wat we aan gaan pakken en doen dat stap voor stap, zodat je niet in twee dagen beslissingen hoeft te nemen over het aantal stopkontakten, de plaatsen van de kranen en de douchebakken, het aanrecht het soort deuren en wat voor hang- en sluitwerk daarvoor nodig is.
We bekijken ruimte voor ruimte. kijken tussendoor rond, gaan naar winkels hier in Frankrijk om te kijken wat er te koop is en komen vervolgens, door wat we zien, op weer nieuwe ideeën.
We hebben een aantal tweedehands adressen bij elkaar verzameld, en het is heel leuk om te zien dat hier hele andere dingen liggen als in Nederland.
Dit wil niet zeggen dat het werk niet doorgaat.
Met zijn drieën (Peter van Doormaal is voor een paar maanden hier mee naartoe gegaan om te helpen) werken we elke dag weer een stukje verder.
Dit betekent overigens niet dat we geen andere hulp kunnen gebruiken.
We zijn nog geen gespecialiseerde bouwvakkers en dat willen we natuurlijk wel worden. Zo ontbreekt het ons nog op een aantal punten aan kennis en vaardigheid: zoals daar is
Wateraanleg
Boiler plaatsen
Vloeren storten
Deuren herstellen/maken
Ramen maken
Houten vloeren leggen
Dak isoleren
Afvoer realiseren.
Schoorstenen bouwen
Schapenhok timmeren (Gabi?)
Omheining neerzetten
Kortom heel veel.
Als iemand ergens verstand van heeft laat het weten. Niet alleen om het te komen doen (dat mag natuurlijk wel) maar ook om ons een aantal dingen uit te leggen.
Zo wil Bert graag het een en ander leren over hout bewerken, om b.v zelf deuren te maken, als julie er iets van weten of iemand kennen die die kennis wil overdragen,
We houden ons aanbevolen.
Maar door op deze manier te werken houden we goede zin en hebben er lol in.
We zijn nu bezig om een halletje uit te graven, waar w.c douche en was- en afwasmachine moeten komen.
We(vooral Peter) hebben nu een week gegraven om 30 cm klei met stenen te verwijderen, we zijn heel tevreden met het resultaat
Ook de geul waar de leidingen in moeten is uitgegraven.Composttoilet
We hebben een toilet!
Eigenlijk vanaf het begin af aan al.
Toen we hier voor de eerste keer waren was het al duidelijk dat er behalve de kraan in de keuken, geen voorzieningen waren. Geen electriciteit geen gas en geen riool.
Omdat de overdracht op10 januari zou zijn hadden we bedacht dat het misschien toch handig zou zijn als we naar de w.c. zouden kunnen.
Een plasje in de vrije natuur is natuurlijk niet zo erg.
Maar als er sneeuw ligt en het vriest 's-nachts 17 graden, is dat toch minder. Om nog niet te spreken van wat langduriger werk.
Dus zijn we ons gaan oriënteren op een composttoilet. Daarvoor heb je om te beginnen geen water nodig. Er bleek bij de twaalf ambachten in Boxtel informatie over te zijn.
We hebben zo'n toilet in Nederland aangeschaft en in elkaar gezet, we zijn er heel tevreden mee.
We konden hem zo tegen de kapotte schuurdeur zetten een slangetje naar buiten en klaar. Dat was ideaal en snel klaar
Zoals je ziet met een klein beetje privacy, maar beter als met je billen in de sneeuw.
Toegegeven het was in januari niet de plaats om nou eens gezellig de krant te lezen, maar toen aan de buitenkant van de deur plastic was gespannen, was het er toch best goed vertoeven, zeker als de zon op je rug scheen.
Van de heren heb ik gehoord dat het uitzicht naar buiten ook heel aangenaam is, en jullie zullen moeten toegeven dat er weinig w.c.'s zijn uit de wind met uitzicht op het landschap.
Deze foto is in januari genomen dus de situatie is al weer verbeterd.
Het uitzicht op het landschap is gebleven, er is inplaats van een plank met een lap, een kast neergezet, voor meer privacy, er staat een aquarium met visjes naast voor de afleiding van de dames, en de kinderen kunnen uitkijken op een poppenhuis.
Al met al heel aangenaam.

TV
Een van de dingen die ook heel goed bevallen is geen t.v.
Het is heel relaxt om laat te eten (tussen 8 en 9 uur of tussen 20 en 21 uur zoals ze hier in Frankrijk zeggen) en daarna lekker te lezen, patience te spelen,een computerspelletje te doen en naar muziek te luisteren, of een beetje te praten en te bedenken wat we zullen gaan doen en hoe we het zullen gaan doen.
We kunnen onze t.v. hier niet gebruiken omdat het systeem in Frankrijk, je raad het al, anders is. We moeten dus een nieuwe t.v. kopen en een schotel (we hebben hier geen kabel) en dat zit er nu even niet aan.
We zijn niet geheel van Nederlands nieuws verstoken, want we krijgen de NRC met twee dagen vertraging.
Maar er blijkt toch nog een leven zonder t.v. te zijn.
Heel soms als ik 's-avonds heel moe ben mis ik het wel een klein beetje, maar als ik dan iets anders aan het doen ben vergeet ik het ook weer meteen.
Er is hier nog een fenomeen.
De vuilnis ophaaldienst, eens in de week op dinsdagochtend om, hou je vast KWART VOOR 5 'S-MORGENS.
De jongens hebben enorme lol in hun werk, dat hebben we duidelijk gehoord.
Zo zie je maar 's-lands wijs 's-lands eer.
Bert moet nog steeds veel regelen.
Wat dat betreft doet Frankrijk niet onder voor Nederland.
Aan een kant zijn ze makkelijk, aan de andere kant moeten er hier weer dingen die er in Nederland niet zo toe doen.
Het weer is afgelopen week koel geweest en met ontzettend veel wind, en nachtvorst.
Niet echt aangenaam dus.
Maar binnen met ons kacheltje is het best uit te houden en als je werk heb je niet zoveel last van de kou.
Dat kacheltje begint trouwens ook routine te worden.
Wie 's-morgens het eerste op is:
Asla leeggooien
Kachel aansteken met klein hout
Wachten tot het goed brandt
Groot hout erop
En dan met koffie wachten tot om ongeveer half 10 de bakker komt met vers stokbrood.
En om de paar dagen hout zagen.
Zoals jullie zien gaat hier alles uitstekend. Af en toe een dagje niks doen om bij te komen.
Dat was het dan weer voor deze keer, als jullie iets willen weten schroom niet om het te vragen.
Groeten

Yolanda, Bert en Elze