19 mei 2003

We leven nog, welliswaar nat, maar het gaat nog steeds goed.
Dat nat is denk ik wel een beetje mijn schuld.
Om met het begin te beginnen:
Ik had in Nederland een tuin met heel veel verschillende planten.
Daarvan heb ik stukjes in potten gezet (met behulp van Pascal), om mee te nemen, met het idee als we in Frankrijk zijn zet ik ze zolang in de grond en ik zie later wel verder.
Door alle bramen en brandnetels ging dat niet zo goed, dus ze staan nu nog voor een groot gedeelte in potten.
We hebben 2 maanden prachtig weer gehad met bijna geen regen, wat voor ons ideaal was, maar voor de planten minder.
Ze riepen dus tegen eind april:" Help we hebben dorst en als er niet vlug iets gebeurt doen we niet meer mee"!
Ik heb ze tussendoor wel water gegeven maar dat werkt voor tuinplanten in kapotte emmers niet erg goed.
Dus toen Bert vrijdag 25 april met 9 zakken wasgoed naar de wasserette ging, had hij gewassen en niet gedroogd i.v.m. de tijd.
Toen hij thuiskwam hebben we besloten om buiten waslijnen te maken om NEGEN wassen te drogen.
Mijn redenatie: "als het gaat regen is het niet zo erg want de planten hebben nog harder water nodig als ik een droge was", bovendien regent het hier niet zoveel.
Dat was dus de goden verzoeken en ze zijn op mijn verzoek ingegaan.
Het heeft toen 5 dagen achterelkaar geregend, en verder bijna de hele maand. Het regent nu nog!
De planten waren helemaal blij en gingen weer rechtop staan.
De wasgoed is heel lekker zacht geworden van al dat regenwater.
Maar na een dag hebben we toch alles maar binnengehaald en in de stal gehangen.
Door het vocht in de lucht droogde het niet echt en hebben we stukje bij beetje alles voor de kachel gedroogd, dat heeft een week geduurd.
Af en toe werd het buiten even droog maar ik durfde het niet meer buiten te hangen.
We hebben de afgelopen maand erg veel regen gehad,maar de goden valt niets te verwijten, 9 wassen is ook wel erg veel.
Dat brengt me meteen op het volgende.

Het dak
De regen had natuurlijk gevolgen: lekkages.
Nu konden we pas goed zien hoe lek het dak wel was.
We hadden plotseling een huis met in elke kamer stromend water, dat KLINKT best wel luxe vind ik.





We hebben alle emmers bakken en kuipen in gebruik op het moment om de grootste regenval op te vangen.

De dakbedekker, die offerte uit zou brengen op donderdag en anders zondag of toch uiterlijk maandag, kwam dinsdag met een redelijke offerte.
En hij kon eind mei beginnen of anders begin juni, maar uiterlijk voor de vakantie en hij dacht een week nodig te hebben met 5 man personeel.
Het slechtste stuk dak van de stal en boven de schuur zouden vernieuwd worden.
Wie schetst onze verbazing toen hij twee weken geleden kwam en zei dat hij waarschijnlijk in twee weken zou kunnen beginnen.
Maar eergisteren (zaterdag) hadden we nog niets gehoord.
Gistermiddag heeft hij gebeld en zei dat zou kon beginnen.We vroegen wanneer? Morgen!
En zie aan DE DAKBEDEKKER IS MET 5 PERSONEELSLEDEN AAN HET WERK en zal op het eind van de week klaar zijn, waardoor we meer bruikbare ruimtes ter beschikking krijgen.



Bramen
Natuurlijk krijgt het bramen verhaal een vervolg.
Bedankt voor de tips variërend van gif tot laten staan.
Wat ik vergeten was te vertellen vorige keer is dat het hele lekkere bramen zijn.
Toen we de eerste keer (begin oktober) hier waren heb ik ze geproefd.
Er mogen dus op bepaalde plaatsen best wat bramen blijven staan, alleen vind ik, dat ik tot op zekere hoogte ook rechten heb op onze grond.
Helemaal achteraan het terrein hebben we de struiken verbrand. We hadden zogezegd brandende braamstruiken. Het viel niet mee om ze aan het branden te krijgen, maar toen ze een keer branden .............



Ik heb wel eens gehoord dat als je niets aan een stuk grond doet, er een bepaalde volgorde van wilde planten ontstaat en dat de ene soort de andere overgroeit.
Grassen en bloemen worden verdreven door distel, haagwinde, brandnetels, bramen en tenslotte door bomen.
Volgens mij klopt dat, tennminste waar ik de bramen weg heb gehaald kwamen brandnetels, en waar ik de brandnetels vervolgens heb weggehaal komt zeer weelderig de distel en de haagwinde op. De evolutie in een notendop. Maar waar ook die laatste zijn weggehaald komt heel voorzichtig wat gras tevoorschijn.
Hoe schoon is onze natuur!
Maar je hoort mij niet klagen want ik vind het heel boeiend allemaal.
De bramen heb ik voorlopig nog in de hand door het nieuwe groeisel weg te knippen.
Verder hebben we een enorme collectie berenklauwen. Prachtige planten, maar o zo gemeen.Overigens is het hier langs de weg prachtig, als je door het landschap rijdt.
Toen we in maart hier kwamen had je enorme uitzichten omdat de bomen kaal waren, heel anders als in de zomer, maar zeker niet minder boeiend.
In de bermen en in de tuinen bloeide enorme hoeveelheden sneeuwklokjes (ook bij ons huis stonden er wat).
Naarmate de lente met zachte voetjes naderde verschenen er achtereenvolgens (voor de planten freaks) in de bermen en weiden speenkruid, witte bosanemoontjes, primulas paardenbloemen, pinksterbloemen, boterbloemen en koolzaad.
De witte meidoorns bloeide uitbundig.
De landschappen veranderden ook: er werd geploegd en gezaaid waardoor de groene weiden werden afgewisseld door bruine velden en daartussendoor begonnen de koolzaadvelden te bloeien in een ongelooflijk gele kleur, er verschenen koeien en schapen in de wei.
Genoeg geneuzel straks wordt ik nog poëtisch.

Graafwerk.
Het halletje ligt er nog steeds uitgegraven bij.
Er zit al wel electriciteit in d.w.z. twee voorlopige stopcontacten.
Maaaaaaaar het blijkt dat we nog niet verder kunnen, want er moet eerst waterleiding worden aangelegd, en om waterleiding aan te leggen moet er een nieuw plafond in, en om een nieuw plafond te leggen moeten er een paar balken omhoog en om de balken omhoog te brengen moeten er aan de zijgevel dingen veranderd worden. We zijn er nog niet helemaal uit geloof ik!
De geul in de stal waar het water en de electriciteit door moeten lopen,15 meter, lang was 30 cm uitgegraven. Nou is de hele vloer van de stal gefundeerd met stenen, mooie stenen, dat wel, maar veel stenen. Zoveel stenen dat we met de stenen uit de geul (en de stenen uit het halletje) bijna de hele oprit berijdbaar hebben gemaakt.





Maar wat bleek, Jos kwam op bezoek, Jos heeft verstand van zaken en hij zei (logisch) dat als we de waterleiding 's-winters vorstvrij wilden houden we naar 60 cm diep moesten gaan.
Dat heeft Peter dus gedaan, nog 30 cm zware klei en de nodige stenen.
Maar Jos, hij is 60 cm diep, dus wat ons betreft kan de waterleiding erin, nu het plafond nog waar hij overheen moet lopen.
Er is nog een goed ding gebeurd we (Theo en Peter hiervoor mijn dank) hebben de bomen uit het huis gezaagd.
Zoals ik de vorige keer al zei toen de bramen weg waren en we de achterkant van het huis zagen, lag de volgende klus voor het oprapen.
Er kwamen wel 5 bomen uit het huis groeien en nog een paar ertegenaan.
Nou is het heel mooi en rustiek om bomen uit de muren te zien groeien, maar voor de constructie is het toch minder. De stenen zijn enigszinds uit hun verband gerukt. Dus weer werk.
Wat dat werk betreft, het is veel.
We wisten van tevoren dat het veel was, Maar het werk groeit harder dan wij kunnen bouwen, omdat er vóór iedere klus een andere klus ligt. Nu wordt het helemaal duidelijk dat wij geen bouwvakkers zijn, want die weten dat van tevoren.
Gelukkig komen eraf en toe vriendelijke mensen langs zoals o.a. Chris,Jos en Henk die ons met name met raad terzijde staan, wat wij erg waarderen. Door deinbreng van verschillende mensen komen wij toch steeds weer een stukje verder.
Soms vragen we ons af waar we aan begonnen zijn, maar als ik aan het werk ben merk ik dat ik loop te zingen, en wat kan een mens nog meer wensen.
Een eigen huis
Een plek onder de zon
Iemand die van me houdt
En volgende week een heel dak
Hoera
Frans
Hoe gaat het met het Frans was een vraag.
Met het Frans gaat het goed iedereen hier spreekt het en vindt het niet moeilijk.
Als ik tegen iemand zeg dat ik Frans best moeilijk vind, zeggen ze dat het wat hun betreft wel meevalt en ze vinden Nederlands moeilijker dan Frans.
Bert kan heel redelijk overweg met de taal. Hij verstaat het meeste en leert natuurlijk heel snel bij, omdat hij met allerlei mensen moet praten.
Elze leert het in een enorm tempo op school, ze verstaat natuurlijk meer dan ze kan zeggen, maar ook het praten begint op gang te komen.
Ikzelf ben nog niet zo'n ster in de taal, op de lagere school heb ik twee jaar Frans gehad en daarna bijna niets meer. Maar ik kan toch al boodschappen doen, en een klein praatje met de bakkermevrouw houden.
Op het gemeentehuis is een mevrouw die me wel wil helpen, we kunnen dan regelmatig gaan wandelen en over allerlei dingen praten.
Wandelen is nooit een hobby van mij geweest maar ik vrees dat ik er een nieuwe hobby bij heb.
Het lijkt me wel goed om het eens te proberen, want behalve dat ik Frans kan leren, leer ik ook iets van de omgeving.
Ik ben moed aan het verzamelen.
Met Elze gaat het nog steeds goed, ze is al zo goed ingeburgerd, dat ze na school zegt "gewoon" als je vraagt hoe het was.
We hebben de video geïnstaleerd.
We hebben de verjaardagskalender gevonden
En minipiepers de frietpan is ook weer boven water.
Het gras in de wei wordt zo hoog dat er toch wel dringend schapen gewenst zijn.
Tot zover het verslag voor deze keer.

Graag reacties.