Lieve allemaal,
Het is een hele tijd geleden dat jullie een verslag hebben gehad.
Het is hier dan ook erg druk en gezellig geweest.
Nu het weer wat rustiger is, is het toch weer gelukt om een en ander op papier te krijgen.
Het weer was hier wisselvallig, af en toe prachtig en dan weer regenachtig en harde wind, maar niet koud en op de regenachtige dagen konden we tussen de buien door toch telkens naar buiten.
We zijn natuurlijk weer naar de jaarlijkse barbecue van de brandweer geweest en hebben quatorze juillet (de veertiende juli) meegevierd. Elze heeft veel paardgereden.
Ik heb een nieuwe franse lerares gevonden hier in het dorp, ik kan haar nog niet verstaan maar dat komt denk ik nog wel.
En er is ontzettend veel gedaan
Werkweken
Na onze oproep leek het aanvankelijk dat het geweldige idee toch niet zo geweldig was als we gedacht hadden; weinig reactie. Een paar mensen mailden dat ze zelf gingen verbouwen en ik kan me voorstellen, dat je dan niet naar Frankrijk komt om bij een ander te gaan bouwen, je hebt dan wel wat anders aan je hoofd. Ik hoop dat jullie verbouwingen goed zijn verlopen, laat maar eens horen.
Maar uiteindelijk zijn we toch een heel stuk opgeschoten, dankzij de hulp van een heleboel mensen, bijna allemaal last-minute boekingen.
Sommigen zijn individueel gekomen, sommigen met twee of drie en er is een groep van 17 mensen geweest, die een weekend hebben gewerkt. Ik heb getracht hier een fotoverslag van te maken

Floor, die hier vanaf 1 maart in huis is, heeft natuurlijk een enorme bijdrage geleverd door elke dag en paar uur te werken, dat scheelt enorm veel. Ze heeft behalve veel graven, eten koken, talen leren, boodschappen doen, en gezelligheid geven, een enorme hoeveelheid brandnetels en bramen verwijderd met veel inspanning. Ze is 15 oktober naar Ierland vertrokken. Het is waarschijnlijk makkelijker om werk en een woonruimte te vinden als ze daar is.
Als je wilt weten hoe het haar vergaat kun je een mailtje sturen naar fkoenderink@hotmail.com en vragen om haar nieuwsbrieven.



Eind juli is Lydia geweest, die hier een week gekampeerd heeft, dankzij haar is de rest van de moestuin nu omgespit, en een deel van de brandnetels gemaaid. Verder heeft ze de vlierboom, die aan de voorkant het huis binnen aan het groeien was, omgezaagd. En ze heeft een stuk vrijgemaakt waar we bouwmateriaal kunnen opslaan. Behalve dat hebben we ook heerlijk in de zon zitten praten, een heel ontspannen en toch werkzame week.
Half augustus zijn Peter (die vorig jaar hier heeft gewoond) en Marcel (die vorig jaar al een stuk elektriciteit heeft aangelegd) geweest en die hebben in drie dagen weer een stuk elektriciteit verder gelegd, en hebben een wonder verricht met het licht: als je in de bijkeuken en de openhaardkamer komt, druk je op een knopje en je hebt licht, geweldig, wat een uitvinding, veel beter dan in het donker rondtasten naar een stekker en een stopcontact. De wasmachine waarvan de pomp het begeven had is ook weer gemaakt. Verder hebben ze, de stronk en wortels van de vlierboom voor het huis eruit gehaald, een aantal dakplaten en balken, die hopeloos in de weg lagen verplaatst, en een pad uitgegraven, zodat we met de kruiwagen bij de moestuin kunnen komen. En ze hebben geholpen om een loodzwaar houtfornuis, dat we van Cock kregen, hierheen te halen. Alles bij elkaar dus een hoop sjouwwerk.



Aansluitend zijn Rien en zijn zoon Tijl geweest. Tijl was in Nederland al een vriendje van Elze, het was dus gezellig voor haar dat hij kwam.. Rien heeft verder gewerkt aan de elektriciteit, zodat er nóg meer lichtpunten en WCD’s zijn aangelegd (WCD is wandcontactdoos (stopcontacten!), jullie zien dat ik al helemaal ingeburgerd raak in de bouwwereld). Ook in de woonkamer en de kelder gaat het licht nou met een knopje aan. Ook nu weer hebben we uren zitten praten, wat erg gezellig en leerzaam voor mij was.
Daarna hebben we een invasie van 17 mensen gehad. De familie Nagels, (waar we een paar leden van kenden, maar dat was dertig jaar geleden) hadden aangeboden om met de hele familie een weekend te helpen. Het waren ontzettend gezellige, lieve, makkelijke mensen. Na de gebruikelijke rondleiding, zijn ze meteen de slaapplaatsen gaan verdelen, en bedden bij gaan maken, en binnen een half uur hadden ze alles geregeld. In de stal hadden we een lange tafel in elkaar gefabriekt, waar we met z’n allen aan konden zitten en verder de ruimte een beetje aangekleed met kleden, lichtjes en bloemen.



Het bleek een hele gezellige ruimte te zijn om met veel mensen in te zitten. Dit was al een heel klein beetje wat ik in mijn hoofd had toen we dit huis kochten.
We hadden pech met de temperatuur, want het was ’s-Avonds behoorlijk koud in de stal, zeker als je stil zat, maar met truien en dekens om was het toch goed te doen. We hebben nog wat wijn gedronken en het een en ander doorgesproken en tegen 12 uur begon iedereen naar bed te gaan. Wij zijn toen met nog twee of drie mensen in de kamer gaan zitten om de anderen niet te storen. Om half twee ’s nachts ging de telefoon, een Fransman, of we de deur open wilden zetten, en het licht aandoen, want er waren een paar Nederlanders die ons zochten. De laatste leden van de familie hadden met hun twee kinderen 17 uur gereden vanuit Spanje en kwamen dus ook nog aan. Nog wat bedden maken, waar ze meteen inrolden. De volgende morgen om half negen was iedereen al opgestaan, en de hele organisatie was op gang. Frans had de leiding op zich genomen, had alle taken al verdeeld en na het ontbijt is iedereen meteen aan het werk gegaan. Er werd keihard en gezellig gewerkt, het was duidelijk dat ze vaker met z'n allen gewerkt hadden, er werd echt als een team gewerkt, overal waar je liep waren mensen bezig. Bert liep rond om hier en daar aanwijzingen te geven, en ik heb me samen met Annie over de maaltijden gebogen.
Al met al is er ruim anderhalve dag gewerkt, keihard maar toch ontspannen, ze zijn ook nog een wandeling gaan maken, en we hebben 's-middags ook nog lekker in de zon zitten "thee" drinken. Het weer heeft ook goed meegedaan, het was een goede werktemperatuur en droog, alleen 's-avonds behoorlijk koud in de stal.
Al met al een succes. Het was de moeite waard. Het was een geweldig gezicht, overal waar ik liep waren mensen aan het werk.

In de openhaardkamer was iemand het laatste stukje waterleiding aan het leggen en solderen, een waterleidingputje aan het maken en een rand voor de grote put aan het construeren.



In het halletje werden nog nieuwe stopcontacten aangelegd.
Naast het huis werd hout gezaagd.
In de stal was iemand de rand boven de openhaardkamer/bijkeuken aan het metselen.
Er werd cement gedraaid.



Achter de serre waren er mensen bramen aan het knippen, brandnetels aan het trekken De stenen uit de stal werden naar de door Lydia voorbewerkte golfplaten gebracht, en de schone stenen van buiten werden naar binnen gebracht om te metselen.
Oud ijzer werd onder de oude boomstronken uitgegraven.
In het bosje waren ze bezig met het prik-onkruid te verwijderen.



De palen voor het schapenhek werden gezet.
In de wei was iemand aan het bosmaaien op de plaats waar het schapenhek moest komen.
In het atelier was iemand gaten aan het boren in de palen voor het hek.
Ik heb samen met een van de dames me over de maaltijden en de moestuin gebogen,
Na twee dagen hard werken was er ontzettend veel gebeurd.
Eind augustus is Peter, de man van Ruth (mijn zwager dus) nog met hun twee kinderen Felix en Philomea geweest, wat ook weer gezellig was voor Elze.



Ook toen is er weer veel werk verricht,verder met de elektriciteit en verder met de wei omheinen.



Het eerste weekend van september zijn Roos en haar dochter Barbara geweest, die hebben de moestuin weer een beetje gefatsoeneerd, dat was er met al het andere werk een beetje bij ingeschoten, verder hebben ze geholpen om voor het huis de aanzet tot een tuintje (sierrand) te maken en met het paaltjes zetten voor de schapenwei.



Het plafond van de openhaardkamer, of eigenlijk de vloer daarboven is ook geïsoleerd en afgetimmerd en daar hebben we een soort logeerzaal op gemaakt
De vloer van de openhaardkamer is uitgegraven en geïsoleerd: er is plastic ingelegd, daar tempex op en het leem weer teruggegooid (eigenlijk water naar de zee dragen, als ik het zo opschrijf), maar het is nu in ieder geval een stuk droger en goed te verwarmen dus Bert heeft nu een soort van werkkamer.
Tussendoor heeft Bert nog opdrachten voor musea gedaan, Er draaien binnenkort twee diaprogramma’s van hem. In Museum Boijmans Van Beuningen: Zinnen en Minnen, een tentoonstelling over schilders uit de Gouden Eeuw en Sutnar, een Tsjechische ontwerper. In de Kunsthal in Rotterdam heeft hij een grote fotowand verzorgd met foto’s uit het Parijs van begin 1900. Al deze tentoonstellingen lopen tot in de eerste week van Januari 2005. Dat was dus even heel druk, lange dagen en nachten werk.
We hebben ook flink uit de moestuin gegeten, in het begin de ene dag spinazie en de volgende dag sla met lente-uitjes en dat drie weken achter elkaar, heel lekker uit eigen tuin eten, maar het leek een beetje saai te worden. Gelukkig werden de rabarber, de worteltjes en de venkel toen ook rijp en konden we wat gevarieerder gaan eten, inmiddels zijn ook de komkommers, courgettes, boontjes, andere sla, bloemkool en broccoli aan de beurt geweest.Nu staat er voor de winter nog witte kool, Rode kool, Boeren kool, spruitjes, bleekselderij en prei.
Ook heb ik een heleboel vlierbloesemsap gemaakt, en pruimenchutney en bessengelei enz. De nieuw grote diepvrieskist is nu volop aan het werk.
Het hout voor het begin van de winter is ook al weer binnen. We hebben 11m3 hout opgehaald in twee keer. De berg hout die je op de foto ziet is ruim 5m3. Dat hebben we ’s-morgens op een wagen geladen en het werd in de stal gestort, We hebben het opzij gezet en zijn nog zo’n hoeveelheid in de wagen gaan laden en die werd ’s-middags neergestort. Het zijn stammetjes van een meter lang en die moesten in drieën gezaagd worden om in de kachel te passen. We waren van plan geweest hier een houthakkers weekend voor te organiseren, maar we hadden op korte termijn hout nodig. Het werd koud en het hout was op.
Volgend jaar willen we in augustus of september het hout laten komen, als er enthousiaste zagers en klievers zijn die mee willen helpen kunnen we volgend jaar proberen zo’n weekend te organiseren, laat maar horen of het een leuk idee is.
Het is hier binnen in ieder geval nou lekker warm.



Het gras van de wei was de laatste maanden weer erg hard gegroeid en omdat de omheining nog niet helemaal klaar is en ik denk dat het beter is om pas in het voorjaar schapen erop te zetten, staan er nu weer een aantal paarden hier, dus Elze kan elke dag weer paardrijden.
In augustus kregen we van de oude buren in Kaatsheuvel deze foto toegestuurd. Ons oude huis is afgebroken. Anderhalf jaar nadat we er op stel en sprong uit moesten.
Het is wel een vreemd gezicht zo’n stapel stenen die je huis is geweest. Maar we hebben er nog geen moment spijt van gehad dat we daar weg zijn gegaan en hier zijn komen wonen.



Ons vroegere huis in Kaatsheuvel

Tot slot nog een foto, zoals we soms de zonsondergang vanuit de tuin zien. Dit komt niet zo vaak voor, want de foto is naar het zuiden toe genomen, kun je nagaan hoe het er in het westen uit heeft gezien.



Dit verslag is in een andere vorm gemaakt met meer foto’s, waardoor het bestand wel groter is geworden, graag wil ik van jullie weten wat jullie ervan vinden , of je deze vorm beter vindt, of niet. Als je andere suggesties hebt, zijn die welkom.
Ook als je nog verslagen mist of ze niet meer wilt ontvangen laat het dan even weten dan zal ik mijn best doen alle opmerkingen te verwerken.